ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ
- Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΩΝ 200 ΧΡΟΝΩΝ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821
Η επέτειος της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας έχει τριπλό χαρακτήρα:
Α. Είναι επέτειος μνήμης και τιμής για τους ηρωϊκούς αγώνες και τις θυσίες των προγόνων μας, πολλές φορές στο διάστημα της Τουρκοκρατίας με αποκορύφωση την Επανάσταση του 1821. Αυτοί οι αγράμματοι, οι αγροίκοι αγωνιστές είχαν μέσα τους όλες τις αδυναμίες κα τα πάθη, που χαρακτήριζαν διαχρονικά το Έθνος μας: εγωϊσμοί. ανταγωνισμοί, ιδιοτέλειες, διαπλοκές, φιλαρχία. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι αυτά τα πάθη είχαν διογκωθεί από την ένταση ενός άλλου αγώνα, του καθημερινού αγώνα για την επιβίωση μέσα σε ένα απολίτιστο δυναστικό καθεστώς, που δεν είχε κανένα σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή και την αξιοπρέπεια.
Παρ΄ όλα αυτά αυτές οι ακατέργαστες ψυχές έγραψαν ιστορία με πράξεις συνεργασίας, αλληλεγγύης και απαράμιλλου ηρωϊσμού και αυτοθυσίας, οι οποίες προκάλεσαν τον θαυμασμό των λαών της Ευρώπης και της Αμερικής αλλά και την οργή τους για τις βαρβαρότητες των Τούρκων. Έτσι οι Έλληνες κατάφεραν να ανατρέψουν το διεθνές κλίμα που ήταν αρχικά εις βάρος τους λόγω της Ιεράς Συμμαχίας και ανάγκασαν τις Μεγάλες δυνάμεις να ταχθούν με το μέρος των Ελλήνων. Ο πολιτισμένος κόσμος που διάβαζε τότε εφημερίδες και περιοδικά και ιδιαιτέρως οι πατριώτες και δημοκράτες είχαν ως πρότυπα και ως σύμβολα ανθρωπισμού και ελευθερίας τους ήρωες του 1821. Το πνεύμα του παγκόσμιου πολιτισμού ξαναγεννάτο πάλι στην Ελλάδα και οι αγράμματοι και ξυπόλυτοι φουστανελοφόροι του 21 αποδεικνύονταν ως άξιοι συνεχιστές του Μιλτιάδη, του Λεωνίδα και του Θεμιστοκλή.
Β. είναι η κρίση της ιστορίας. Έπειτα από 200 χρόνια έρχεται η ιστορία να μας ζητήσει τον λογαριασμό. Τί κάναμε την ελευθερία που μας χάρισαν οι πρόγονοί μας; Εκείνοι με την αμορφωσιά και τα πάθη τους αγόρασαν με το αίμα τους το πολύτιμο αγαθό της ελευθερίας. Οι επόμενες γενεές αγωνίστηκαν και αυτές και μεγάλωσαν την Ελλάδα. Τότε ακόμη η φτώχεια και ο αναλφαβητισμός ήταν τα κυρίαρχα γνωρίσματα της ελλαδικής κοινωνίας. Εμείς, οι Έλληνες της σύγχρονης εποχής με το υψηλό επίπεδο βιοτικό και εκπαιδευτικό επίπεδο τί προσφέραμε στην πατρίδα μας; ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΜΗ!
Με τι μούτρα οι «ά ρχοντες» του Τόπου μας θα τολμήσουν να καταθέσουν στεφάνια στους ανδριάντες των Αγωνιστών του 1821 στις 25 Μαρτίου 2021; Φοβάμαι αλλά και το ελπίζω, εκείνη την ώρα καθώς το αίμα τους θα βράζει κάτω από την λευκή επιφάνεια του μαρμάρου, οι Αγωνιστές θα αναστηθούν για μία μόνο ημέρα και για ένα και μόνο λόγο: για να μας φτύσουν! Όλους μας, άρχοντες και αρχουμένους, διότι οδηγήσαμε αυτή την θαυμάσια και ένδοξη χώρα στην αποτυχία! Επιτρέψαμε να μετατραπεί η Πατρίδα μας σε αποικία χρέους, σε γεωπολιτικό προτεκτοράτο και σε σαπιοκάραβο μέσα σε ένα κόσμο γενικευμένης αβεβαιότητας και αμείλικτου ανταγωνισμού. Δεν έχουμε πυξίδα (όραμα), δεν ξέρουμε που πάμε ή μας πάνε.
Δεν υπάρχουν εταίροι ούτε σύμμαχοι. Υπάρχουν μόνο βουλημικά, αχόρταγα και ωμά συμφέροντα. Μακάρι να είμασταν μόνοι και οι Μεγάλοι να αδιαφορούσαν για μας. Δυστυχώς συμβαίνει κάτι χειρότερο: δεν μας βλέπουν ούτε ως χώρα ούτε ως λαό ούτε ως πολιτισμό. Μας βλέπουν μόνο ως οικόπεδο και μάλιστα όχι μόνο προς εκμετάλλευση αλλά και προς διανομήν!
Έπειτα από 200 χρόνια αγώνων, επιτυχιών, τραγωδιών, κοπιαστικών προσπαθειών και πνευματικών διακρίσεων βρισκόμαστε πάλι στο σημείο Μηδέν!
Γιατί; Υπάρχει απάντηση αντικειμενική και επιστημονική και μάλιστα τριών βαθμίδων, που μας την δίνει η κοινωνιολογία. Διότι:
Β.α. Δεν μπορέσαμε μέσα σε 200 χρόνια να δημιουργήσουμε ένα σύγχρονο, στέρεο και αποτελεσματικό κράτος, που να είναι σεβαστό από εχθρούς και φίλους.
Β.β. Δεν μπορέσαμε μέσα σε 200 χρόνια να ενσωματώσουμε, έστω και εκ των υστέρων, την αναγκαία επένδυση των 50 ετών προγραμματισμένης εκπαιδεύσεως, όπως είχε προτείνει ο Αδ. Κοραής, προκειμένου να αποκτήσουμε έναν πολιτισμό δημοσίου βίου (αξιακό, κοινωνικό, πολιτικό), ο οποίος είναι απαραίτητος για την λειτουργία ενός σύγχρονου κράτους. Γι’ αυτό η δημοκρατία μας έμεινε μετέωρη και επιφανειακή και εξακολουθεί να λειτουργεί με τριτοκοσμικούς όρους ως κομματοκρατία ευκαιριακών, αρχηγικών, πελατειακών και εξηρτημένων κομμάτων ερήμην του λαού. Ζούμε μέσα σε ένα αποτυχημένο κράτος, όπου η εξουσία λειτουργεί σε μόνιμη διάσταση, ακόμη και σε σύγκρουση, με την κοινωνία και τον πολιτισμό μας, όπως έχουν διαγνώσει ο Μίκης Θεοδωράκης, ο καθηγητής Γ. Κοντογιώργης, ο Γ. Καραμπελιάς και τόσοι ακόμη καταξιωμένοι διανοητές. Μία τέτοια εξουσία είναι επιρρεπής στην διαφθορά και ευάλωτη απέναντι στα οργανωμένα ξένα συμφέροντα διαβρώσεως και εξαρτήσεως. Γι’ αυτό ως λαός δεν ελέγχουμε τις τύχες μας, άλλοι αποφασίζουν για μας αλλά βεβαίως όχι υπέρ ημών. Γι’ αυτό από πλευράς εθνικής ασφάλειας, εθνικής ανεξαρτησίας και εθνικής αξιοπρέπειας βρισκόμαστε στο σημείο Μηδέν. Γι’ αυτό ζούμε με το άχ και το βάχ.
Β.γ. Η αποτυχία μας ως κράτους μας έφερε στην παρακμή, η οποία σε συνδυασμό με την δημογραφική μας κατάρρευση μας σέρνει στην τελευταία φάση της, την εσχατολογική. Από κοινωνιολογικής απόψεως εσχατολογική είναι μία καταληκτική φάση, όταν το τέλος ενός πολιτισμού καθίσταται αναπόφευκτο, εφόσον ο λαός δεν πάρει ριζικές πρωτοβουλίες αμέσου αναστροφής. Η είσοδός μας στην εσχατολογική φάση σημαίνει, ότι ο Ελληνισμός έχει αποκτήσει ημερομηνία λήξεως. Σε 100 χρόνια από σήμερα, ακόμη και χωρίς ούτε ένα μετανάστη, Έλληνες θα υπάρχουν μόνο στα μουσεία κέρινων ομοιωμάτων. Ο Ελληνισμός, αυτός ο ένδοξος και πανανθρώπινος πολιτισμός θα έχει σβήσει, έπειτα από μία δημιουργική πορεία τουλάχιστον 5.000 ετών, όταν άλλοι αρχαίοι πολιτισμοί, όπως ο Κινεζικός, ο Ινδικός και ο Εβραϊκός, θα μεσουρανούν.
Γ. Είναι μία πρόσκληση αποτιμήσεως. Η 200στή επέτειος του 1821 είναι το πλέον συγκλονιστικό και δυναμικό γεγονός της ιστορίας του Νεότερου Ελληνισμού από το 1204 μ.Χ. (Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Σταυροφόρους. Η Άλωση του 1453 ήταν η ολοκλήρωση της βυζαντινής παρακμής) μέχρι σήμερα. Πόσοι από τους Έλληνες αντιλαμβανόμαστε την κορυφαία διαχρονική σημασία αυτού του γεγονότος; Η μεγαλοσύνη του 21 βρίσκεται στα έντονα ποιοτικά του στοιχεία, θετικά και αρνητικά. Τα ενστερνιζόμαστε ΟΛΑ ως πολύτιμα μαθήματα, προκειμένου να εμπνεόμαστε από τα θετικά και να αποφεύγουμε τα αρνητικά.
Όπως σε περιόδους και περιοχές μεθοδευμένου εκτουρκισμού το Γένος κατάφευγε στην λύση του ΚΡΥΦΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ (Όπως παραδέχεται ακόμη και ο αναθεωρητής καθηγητής Θ. Βερέμης), έτσι θα πρέπει και εμείς να δεχθούμε το 1821 ως το ΜΕΓΑΛΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ του Έθνους, στο οποίο πρέπει να καταφεύγουμε, για να επαναπροσδιορίζουμε την συλλογική μας πορεία μέσα στον χρόνο.
Τι ήταν αυτό που διαπέρασε ως ηλεκτρικό ρεύμα τους Έλληνες από την Μολδοβλαχία μέχρι την Κρήτη και την Κύπρο;
Τι ήταν αυτό που ένωσε διαφορετικές κοινωνικές ομάδες για έναν υπέρτατο κοινό σκοπό, που ένωνε καπεταναίους, κληρικούς, εμπόρους, κοτζαμπάσηδες, καραβοκύρηδες και λογίους;
Ήταν ο Άγώνας «για του ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».
Με βάση την κοινωνιολογική λογική μπορούμε να απαριθμήσουμε τα μεγάλα όπλα των Αγωνιστών ξεκινώντας από το συλλογικό υποσυνείδητο προς την συνείδηση: Γ.α. η πεποίθηση για την ανωτερότητα της πίστεως στον Χριστό και του ιερού συμβόλου, του Σταυρού απέναντι στην θρησκεία του «Μωχαμέτη» και της Ημισελήνου. Γ.β. η δικαιωματική σχέση των Ρωμιών προς την γή τους, όχι μόνο ως ιδικτησία αλλά και ως ιστορική κληρονομιά ενός τρανού βασιλείου με πρωτεύουσα την «Πόλη».
Γ.γ. το ιερό δικαίωμα προστασίας της οικογένειας και της προσωπικής αξιοπρέπειας απέναντι στις αυθαιρεσίες των Τούρκων.
Γ.δ. η πεποίθηση των Ρωμιών για την ανωτερότητα του πολιτισμού τους έναντι των απολίτιστων Τούρκων. Γενικά η διαφορά γλώσσας, θρησκείας, παραδόσεων και ιστορικών αναφορών έπειθαν τον κάθε Ρωμιό, όσο αγράμματος και αν ήταν, ότι η ταπεινωτική μοίρα του ραγιά αποτελεί μία ιστορική αδικία, η οποία θα έπρεπε να αποκατασταθεί και
Γ.ε. πάνω σε αυτό το βαθύ και στέρεο συλλογικό υποσυνείδητο, οι μορφωμένοι έλληνες πρόσθεσαν την συνειδητή προσδοκία ενσωματώσεως των Ελλήνων στην ευρωπαϊκή οικογένεια των ελευθέρων εθνών και δημιουργίας ενός ανεξάρτητου και σύγχρονου κράτους.
Πρέπει να καταστεί γενική πεποίθηση του λαού μας, ότι η ελευθερία μας θεμελιώθηκε πάνω σε τρείς ποιοτικούς πυλώνες:
α. την ΠΙΣΤΗ ως φιλοπατρία, ως θρησκεία και ως ιστορική δικαίωση.
β. την ΕΝΟΤΗΤΑ και την ΣΥΛΛΟΓΙΚΉ ΔΡΑΣΗ του Γένους. Ότι πετύχαμε το 1821 και στα επόμενα 200 χρόνια, το οφείλουμε στα δύο αυτά στοιχεία. Οι αποτυχίες και οι τραγωδίες μας οφείλονται στην έλλειψη αυτών των στοιχείων. Ο Γέρος του Μοριά το δήλωσε χαρακτηριστικά στην περίφημη ομιλία του στην Πνύκα (1838): « Εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία και ίσως εφθάναμε έως την Κωνσταντινούπολη». γ. την ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ως ιστορική και πολιτιστική συνέχεια και ως πεποίθηση χρέους απέναντι στο μέλλον του Εθνους.
Δ. Είναι αφετηρία για ένα νέο Ξεκίνημα. Η μνήμη του 1821 αποτελεί ιδανική ευκαιρία για ένα νέο Ξεκίνημα. Το 1821 περιέχει ένα τεράστιο απόθεμα οραματικού συμβολισμού, εκρηκτικού ιστορικού δυναμισμού και αξιακού πλούτου. Το 1821 θα μας σώσει για δεύτερη φορά! Η επέτειος του 2021 είναι η τελευταία ευκαιρία που μας προσφέρει η ιστορία για μία παλλαϊκή ψυχική, εθνική και κοινωνική ανάταση. Η προηγούμενη χαμένη ευκαιρία ήταν το 2004. Άλλη δεν πρόκειται να υπάρξει μέχρι το 2121.
Είναι τραγικό, ότι οι δύο αιωνικές επέτειοι του 1821 (1921 και 2021) μας βρήκαν και πάλι μας βρίσκουν διχασμένους μέσα σε καταστροφικές καταστάσεις για το Έθνος μας. Και στις δύο περιπτώσεις αποδειχθήκαμε παταγωδώς ανάξιοι του μεγαλείου αυτής της επετείου. Το 1922 το ταπεινωμένο ελλαδικό κράτος έδωσε εντολή να καεί ο ένδοξος «Άρης» του Τσαμαδού ελλείψει χρημάτων συντηρήσεως και προφανώς διότι ο τεράστιος ηρωϊκός συμβολισμός αυτού του μικρού πλοίου δεν ταίριαζε πλέον στο κλίμα της συλλογικής απελπισίας μετά την Μικρασιατική καταστροφή.
Το συμπέρασμα είναι, ότι αν θέλουμε, στα 300 χρόνια του 1821 να εορτάσουμε επιτέλους για πρώτη φορά ως καταξιωμένο Έθνος την 3η εκατονταετία της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, θα πρέπει να ξεκινήσουμε την προετοιμασία από ΣΗΜΕΡΑ και από εμάς τους ίδιους!
- ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΗ.
Το πολιτικό μας σύστημα δεν έχει μόνο έναν επίπλαστο χαρακτήρα αλλά κάτι χειρότερο: αποτελεί μία πλαστογραφία της δημοκρατίας και του σύγχρονου κράτους αλλά και ένα δομημένο σύστημα βιασμού της ιστορικής ταυτότητας του Ελληνισμού. Τα πολιτικά κόμματα αποτελούν το προϊόν αλλά και τους εργαλειοποιημένους αυτουργούς της αναπαραγωγής αυτής της απαξιώσεως του δημόσιου βίου της χώρας μας. Έτσι ο Λαός μας στερείται ποιοτικών κινήτρων, προκειμένου να ενεργοποιήσει τις αδρανούσες δυνατότητές του.
Ο Λαός μας δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσει το εκπαιδευτικό σύστημα που μας αξίζει, διότι το πολιτικό μας σύστημα δεν θέλει ποτέ να ξυπνήσει ο Λαός μας. Τα πολιτικά κόμματα δεν εκφράζουν τις ουσιαστικές ιδεολογικές τάσεις του Λαού μας. Κοινωνιολογικά μπορούμε να χωρίσουμε τον Λαό μας σε τρείς κατηγορίες:
α. αυτοί που πιστεύουν, ότι η Ελλάδα είναι «τελειωμένη υπόθεση», ότι «δεν μπορεί να γίνει τίποτε πλέον».
β. οι ατομιστές, που δεν βλέπουν πέρα από την μύτη τους, από την οικογένειά τους (στην καλύτερη περίπτωση) και την εργασία τους (και αυτό στην καλύτερη περίπτωση). Απουσιάζει τελείως από την συνείδησή τους η συλλογική διάσταση του ανθρώπου. Η συλλογικότητα είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα της ατομικότητας. Ο ατομισμός είναι η απολυτοποίηση της ατομικότητας και ψυχολογική αναπηρία. Δυστυχώς οι περισσότεροι Έλληνες πάσχουμε από αυτή την «κληρονομική» ασθένεια του ατομισμού. Ειδικά σήμερα με τα τόσα προβλήματα δεν πρόκειται να επιβιώσουμε ως λαός, ως κοινωνία και ως κράτος χωρίς το πρόταγμα της συλλογικότητας.
γ. μία μειοψηφία Ελλήνων διαθέτει το ηθικό πλεονέκτημα του ενεργού υπερεγώ. Πολλοί, ακόμη και μεγαλοδημοσιογράφοι, μιλάνε για το «Υπερεγώ του Έλληνα» και εννοούν το επερτροφικό εγώ του. Πρόκειται για τεράστιο λάθος. Κατά την ψυχολογία (S.Freud) το Υπερεγώ είναι το εντελώς αντίθετο του εγωκεντρισμού, είναι η έδρα του ατομικού και συλλογικού αξιακού μας συστήματος, η υπέρβαση του εγώ, είναι το «εμείς» του Μακρυγιάννη. Οι ΥΠ-ΕΓ-Έλληνες (Νέος όρος του Συγγραφέα) λοιπόν είναι η κατηγορία, από την οποία προέρχονται οι ήρωες, προέρχονται όσοι βλέπουν πρώτοι «τα σημεία των καιρών», όσοι ακούνε πρώτοι την φωνή της Πατρίδας, όσοι αγαπούν τον Λαό και αγωνιούν για το κοινό μας μέλλον. Ο κάθε ευσυνείδητος πατριώτης στην χώρα μας θα θέλει να είναι ένας ΥΠ-ΕΓ-Έλληνας. Ο ΥΠ-ΕΓ-Άνθρωπος γενικώς δεν αποτελεί ένα ιδιαίτερο βιολογικό είδος ανθρώπου, διότι όλοι οι άνθρωποι διαθέτουν Υπερεγώ. Η διαφορά από άνθρωπο σε άνθρωπο και από πολιτισμό σε πολιτισμό έγκειται στην σχέση πληρότητας-ελλειμματικότητας. Το πλήρες Υπερεγώ διαθέτει τρείς διαστάσεις: την ατομικότητα, την κοινωνική και εθνική συλλογικότητα και την διαχρονικότητα της συλλογικής ιστορικής ταυτότητας.
Το πρώτο συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλουμε, είναι ότι η σωτηρία της Πατρίδας μας εξαρτάται από τρείς βασικές προϋποθέσεις:
α. την ποιοτική αναβάθμιση του Λαού μας, ώστε να αυξηθεί το ποσοστό των ΥΠ-ΕΓ-Ελλήνων και από μειοψηφία να γίνουν πλειοψηφία. Πάντα υπήρχαν κλέφτες του δημοσίου χρήματος στην Ελλάδα, ιδιοτελείς και εγωμανείς. Αλλά αυτοί που έκτισαν την Ελλάδα, για να αντέξει για 200 χρόνια , ήταν το ισχυρό ποσοστό των ΥΠ-ΕΓ-Ελλήνων.
β. την ιδεολογική αφύπνιση της Διανοήσεως και του εκπαιδευτικού κόσμου της χώρας, ώστε να διαμορφωθεί μία κεντρομόλα ιδεολογία του δημοκρατικού πατριωτισμού, η οποία να καθιερωθεί ως η ηγεμονική ιδεολογία στην ελληνική κοινωνία και την εκπαίδευση (Γ.Καραμπελιάς).
γ. από μία πορεία προς τον Λαό πατριωτικών συσπειρώσεων, με σκοπό την ενημέρωση, την αφύπνιση και την ενεργοποίηση του Λαού μας.
- ΤΟ 1821 ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ
Αποτελεί γενικό κανόνα της κοινωνιολογίας, ότι η ιδιοπροσωπία του κάθε λαού συνίσταται από τις ιδιαιτερότητες του ψυχισμού και του πολιτισμού του. Η στρωματογραφία του ψυχισμού του Έλληνα διακρίνεται από δύο χαρακτηριστικά:
α. διαθέτει τρία επίπεδα:
α.α. το βασικό στρώμα που είναι ο συναισθηματισμός του.
α.β. το στρώμα κορμού, που είναι η διαχρονικότητα (ιστορική συνείδηση, παραδόσεις, οικογένεια)
α.γ. το επιθεματικό στρώμα, που είναι το πλέον αδύνατο και είναι ο ορθολογισμός του.
β. αποτελεί απαράβατο κανόνα, ότι όποια πρωτοβουλία επιδιώκει να ενεργοποιήσει τον Έλληνα, πρέπει να έχει ως βάση την στρωματογραφία του ψυχισμού του. Άρα πρέπει να ξεκινήσει ΕΚ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΝΩ. Γι’ αυτό λέμε, ότι το 1821 θα μας σώσει για δεύτερη φορά, διότι μας προσφέρει την ουρανόπεμπτη ευκαιρία του εορτασμού των 200 χρόνων, για να απευθυνθούμε στο θυμικό του Έλληνα και να διαμορφώσουμε την ευρύτερη δυνατή ενεργοποίηση και συσπείρωση.
Το 1821 δεν είναι μόνο ένα ιστορικό γεγονός αλλά και ένα διαχρονικό πρότυπο τεράστιας ενέργειας, συμβολισμού και παραδείγματος.
Με αυτή την έννοια ενώνεται το θυμικό στοιχείο του Έλληνα με το ορθολογικό στοιχείο της αξιολογήσεως και δημιουργούν μία νέα εκρηκτική ένωση, το ΟΡΑΜΑ, το οποίο θα μεσουρανεί ως ο νέος πολικός αστέρας του ελληνικού μέλλοντος μετά την τραγική κατάρρευση της Μεγάλης Ιδέας.
Το ΟΡΑΜΑ αυτό είναι η ολική ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ του Ελληνισμού μέχρι το τέλος του αιώνα.
- ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Τα διαχρονικά υπερόπλα του Ελληνισμού ήταν πάντα:
Ο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΡΑΜΑ.
Μία στρατηγική αναγεννήσεως του Ελληνισμού απαιτεί:
α. ένα ΟΡΑΜΑ σαρωτικού χαρακτήρα, που να αφορά τον Ελληνισμό ως σύνολο (Ελλάδα, Κύπρο, Μείζονα Ελληνισμό, Ομογένεια) και όλες τις πλευρές της Ελλαδικής πραγματικότητας ( ασφάλεια και γεωπολιτικοί συσχετισμοί, εκπαίδευση, παραγωγικό πρότυπο, κοινωνική ανάπλαση, ανασύσταση του πολιτικού συστήματος).
Με το υπάρχον πολιτικό σύστημα δεν πρόκειται ποτέ ο Ελληνισμός να δει άσπρη μέρα. Δεν είναι μόνο θέμα προσώπων ή κομμάτων ή μεταρρυθμίσεων. Στην καλύτερη περίπτωση το υπάρχον πολιτικό σύστημα στηρίζεται μόνο στην θεσμικότητα της δημοκρατίας και στερείται παντελώς των άλλων και μάλιστα ουσιαστικότερων, διαστάσεών της, που είναι η σχέση λαού και εξουσίας, η ποιότητα (διαφάνεια, αξιοκρατία κτλ.), ο έλεγχος και η αποτελεσματικότητα.
Από το 2010 και μετά δεν υπάρχει πλέον ανεξάρτητο ελλαδικό κράτος. Στερήθηκε αυτοβούλως όχι μόνο de facto αλλά και de jure της εθνικής του ανεξαρτησίας και της αναπτυξιακής του αυτοδυναμίας. Το ελλαδικό κράτος κατέρρευσε, διότι κτίσθηκε πάνω στην άμμο, χωρίς γερά θεμέλια.
Αποτελεί ένα ελλαδικό θαύμα αλλά και μία τραγική ειρωνεία, το ότι το κράτος μας δεν κατέρρευσε νωρίτερα αλλά περίμενε να παραδώσει το πνεύμα της ανεξαρτησίας του παραμονές της επετείου των 200 χρόνων της Επαναστάσεως για την ανεξαρτησία μας!…
Ίσως αυτό έγινε, διότι η ιστορία ήθελε να συνειδητοποιήσουμε, ότι είχαμε πάρει λάθος δρόμο και ότι θα πρέπει να ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή.
Απολύτως πρωτότυπη πρόταση του Συγγραφέα:
Η Γ’ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ!
Η Δ’ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΓΚΡΙΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ!
Θα πρέπει να διαθέτει:
Α.α. ουσιαστικότητα. Δηλ. ο Λαός να μετέχει στην άσκηση της εξουσίας και η εξουσία να είναι υπόλογη στον Λαό. Αυτό που έχουμε δεν είναι δημοκρατία αλλά κομματοκρατία και πρωθυπουργοκρατία.
α.β. ποιότητα λειτουργών. Μείωση του αριθμού των Βουλευτών στους 150. Ουσιαστικός έλεγχος του «Πόθεν έσχες». Υποχρεωτικά σεμινάρια πολιτικής επιμορφώσεως των Βουλευτών κτλ.
α.γ. ποιότητα πολιτών. Εκπαιδευτικό σύστημα και Λαϊκή επιμόρφωση με έμφαση στην εθνική ταυτότητα, τον αξιακό, κοινωνικό και πολιτικό πολιτισμό.
α.δ. θεσμικό έλεγχο. Έλεγχος της πολιτικής λειτουργίας του κράτους με συνταγματικώς κατοχυρωμένα όργανα, που είναι, όπως ήδη από το 2010 και μετά έχουν προτείνει πολλοί επιστήμονες, το Συνταγματικό Δικαστήριο αλλά και η Γερουσία. Η πολιτική κίνηση «ΠΡΩΤΑ Η ΕΛΛΑΔΑ» διαθέτει ένα πλήρες πρόγραμμα ανασυστάσεως του πολιτικού συστήματος της χώρας μας και με δικές της πρωτότυπες προτάσεις.
α.ε. αποτελεσματικότητα. Θα ελέγχεται η λογική δεδομένων των προγραμμάτων των κομμάτων και η εφαρμογή του κυβερνητικού προγράμματος. Οι πολίτες με τοπικά δημοψηφίσματα θα μπορούν να ανακαλούν την ιδιότητα βουλευτού, ο οποίος αθετεί τις υποσχέσεις του. Επίσης σε πανελλήνιο επίπεδο θα απαιτείται δημοψήφισμα για πολύ σοβαρά θέματα, όπως η Συμφωνία των Πρεσπών.
Β. ισχυρούς ιδεολογικούς επιδραστήρες συλλογικής αυτοσυνειδησίας, δημοκρατικού πατριωτισμού και εθνικής ευαισθησίας, οι οποίοι θα αναλάβουν την ιστορική αποστολή του επανελληνισμού των Ελλήνων και του εκσυγχρονισμού των δομών και της λειτουργίας του πολιτικού μας συστήματος. Σε κάθε Τοπική κοινωνία θα πρέπει να δημιουργηθούν εστίες εθνικής αναγεννήσεως.
Αυτοί οι επιδραστήρες θα λειτουργούν ως ομάδες αλλά θα αποτελούνται από άτομα. Και εδώ τίθεται το θέμα: ποιά θα είναι η ποιότητα χαρακτήρος και το κοινωνικό ήθος των επιδραστήρων. Βασικά κριτήρια του ΗΘΟΥΣ είναι η ανιδιοτέλεια, η ενότητα της ομάδας και η αγάπη για τον Λαό.
Πατριωτισμός και ιδιοτέλεια συμβιβάζονται; Δυστυχώς ναι! Είναι η περίπτωση των λεγομένων πατριωτικών κομμάτων και ομάδων και γι’ αυτό μαστίζονται από τον αρχηγισμό. Αλλά και όλα τα κόμματα, όσο και αν επικαλούνται την Πατρίδα και τον Λαό, αποκαλύπτουν την ιδιοτέλειά τους με την λογική: Ψηφισέ με, δώσε μου την εξουσία, για να σε σώσω! Τελικά ο Λαός μένει με την απογοήτευση, ότι η εξουσία δεν είναι το μέσον, για να σωθεί η Πατρίδα, αλλά αυτοσκοπός, για να «σωθούν» οι επιβήτορες μέχρι τρίτης γενεάς!
Ο ανιδιοτελής πατριωτισμός έχει την μορφή της ΣΠΟΡΑΣ και ως παράδειγμα έχει την ΦΙΛΙΚΉ ΕΤΑΙΡΕΙΑ.
Συμπέρασμα: το χρέος μας είναι η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ!
Μία μορφή σκλαβιάς είναι η έλλειψη αυτοπεποιθήσεως, αυτοσεβασμού, εθνικής υπερηφάνειας και εμπιστοσύνης στο μέλλον μας. Αυτές είναι οι μορφές του ΕΘΝΙΚΟΎ ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ.
ΗΘΟΣ, ΦΡΟΝΗΜΑ και ΙΣΤΟΡΙΚΉ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ είναι τρίδυμα αδέλφια, είναι οι τρείς στυλοβάτες της ΛΑΪΚΗΣ ΨΥΧΗΣ.
Η πρώτη προϋπόθεση της αναγεννήσεως του Ελληνισμού είναι η αναβίωση της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΨΥΧΗΣ και της παραδόσεως του ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΥ. Να αναβιώσει το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΩΡΙΟ, που είναι η διαχρονική παιδομάνα του Ελληνισμού και το λίκνο των ελληνικών παραδόσεων.
Χρειάζεται μία Πρωτοβουλία με πρότυπο την ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ. Πιο ευνοϊκή ευκαιρία από την επέτειο της Παλιγγενεσίας δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Αυτή η Πρωτοβουλία θα είναι δημόσια. Τα μέλη της Επιτροπής θα γνωστοποιηθούν και θα κάνουν κάτι, που θα είναι πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα:
α. θα συνδέσουν την επέτειο του 1821 με το ΟΡΑΜΑ μιάς ελληνικής Αναγεννήσεως και θα καλέσουν τον Λαό σε ένα νέο Ξεκίνημα γενικής προετοιμασίας για τα 300 χρόνια της επετείου.
β. θα υποσχεθούν ενώπιον Θεού κα ανθρώπων, ότι θα αγωνιστούν για όλο το διάστημα της ζωής τους με όλες τους τις δυνάμεις ως συμβολή σε μία παλλαϊκή προσπάθεια ποιοτικής ανθρωποκεντρικής αναγεννήσεως χωρίς καθόλου πολιτικές φιλοδοξίες. Ο γιατρός Ι. Αθανασιάδης θα ήταν ιδανικός πρόεδρος μιάς τέτοιας Επιτροπής.
Θα πρέπει να ξεκινήσουμε ΕΚ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΝΩ.
Το δεύτερο ενδιάμεσο επίπεδο θα είναι η Πολιτική Κίνηση ΠΡΩΤΑ Η ΕΛΛΑΔΑ, η οποία θα πρέπει να μετονομασθεί σε ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Αυτή θα έχει την ευθύνη εφαρμογής του πολιτικού προγράμματος στο διηνεκές. Αυτή είναι μία σοβαρή και απολύτως πρωτότυπη ονομασία, που αντιστοιχεί στις ελληνικές ανάγκες. Το όνομα ΠΡΩΤΑ Η ΕΛΛΑΔΑ έχει προσωρινό χαρακτήρα και αφορά το κίνημα το οποίο θα μείνει αλώβητο. Καθαρό. Μακριά από πολιτικούς φορείς και λειτουργεί ως μονάδα παραγωγής εθνικής αφύπνισης του Έθνους και της Μητροπολιτικής Ελλάδος
Το τρίτο επίπεδο είναι η ίδρυση πολιτικού φορέα. Εάν δεν υπάρξει καλύτερη πρόταση ονομασίας, μπορεί να χρησιμοποιηθεί το παραπάνω όνομα.
Η συγκρότηση της Επιτροπής για το 1821 μπορεί να ανακοινωθεί κοντά στις 28 Οκτωβρίου και να αρχίσει την δράση της.
Στην περίπτωση που ο πολιτικός φορέας πάρει το όνομα ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, \τότε το ενδιάμεσο επίπεδο θα μπορούσε να ονομασθεί:
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ «ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ»
με υπότιτλους: – Για την Αναγέννηση του Ελληνισμού
– Για την Τέταρτη Ελληνική Δημοκρατία
Θα ήταν καλύτερα, η επέτειος της 25ης Μαρτίου 2021 να βρεί το Συνέδριο της Πολιτικής Κινήσεως Ι. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ εν λειτουργεία.
Τίθεται θέμα ημερομηνίας ενάρξεως του Συνεδρίου. Θα ήταν μεγάλη πρωτοτυπία, αν η έναρξη γίνει στις 22 Φεβρουαρίου 2021 τιμώντας:
α. Τον Μείζονα Ελληνισμό
β. τον μεγάλο πατριώτη και ήρωα ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΥΨΗΛΑΝΤΗ σε συνεργασία με Ποντιακά σωματεία.
Το Συνέδριο μπορεί να κάνει ειδικά επετειακά αφιερώματα στους σταθμούς της Επαναστάσεως και να τιμήσει τις διάφορες περιοχές του Ελληνισμού: Καλάβρυτα, Μανη, Πάτρα, Μακεδονία, Κύπρο, Κρήτη.
Για την ενότητα της όλης αναγεννητικής προσπάθειας και των τριών επιπεδων θα πρέπει να συγκροτηθεί μία ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, η οποία θα είναι μυστική και θα είναι η σύγχρονη ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ. Τα Μέλη θα δίνουν θρησκευτικό όρκο εχεμύθειας, ενότητας και αφοσιώσεως, όπως οι Φιλικοί.
ΜΑΝΗ, 15 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020
